Suplementacja magnezu

Zastanawiając się o czym tu dzisiaj napisać, po wielu przemyśleniach stwierdziłam, że bohaterem dzisiejszego posta będzie tak często przez nas stosowany i lubiany magnez.

Rynek farmaceutyczny zalał nas mnóstwem preparatów zawierających magnez, więc wybór jest nie łatwy;) 

Magnez to pierwiastek chemiczny dość często występujący na kuli ziemskiej. W organizmie człowieka pełni on wiele istotnych funkcji i wpływa na zdrowie.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Magnez

Magnez to metal, jednak w przyrodzie nie występuje w postaci czystego pierwiastka. Można go znaleźć pod postacią tlenku, wodorotlenku lub soli, np. siarczanów i chlorków. Jest on bardzo ważnym składnikiem organizmów żywych, zarówno zwierzęcych jak i roślinnych. U ludzi pełni on wiele istotnych funkcji i wpływa na zdrowie. Organizm człowieka zawiera ok. 25-30g magnezu, dzięki czemu jest to czwarty pod względem ilości pierwiastek chemiczny. Ponad połowa magnezu występuje u człowieka w kościach, pozostała część buduje mięśnie, a także krąży w płynach pozakomórkowych. Organami zawierającymi najwięcej tego pierwiastka są serce, wątroba i mózg. 

Magnez wchłaniany jest w jelicie cienkim, natomiast wydalany z moczem. Stopień wchłaniania zależy nie tylko od jego zawartości w pokarmie, ale również od rodzaju połączeń chemicznych w jakich występuje.

*Rola magnezu w organizmie człowieka i objawy niedoboru:

Najważniejsza funkcja tego pierwiastka to udział w procesach syntezy i rozpadu ATP. Jest on również aktywatorem ponad 300 enzymów wpływających na prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Uczestniczy w przemianach białek, cukrów, tłuszczów i kwasów nukleinowych. Magnez jest też odpowiedzialny za komórkowy transport przez błony. Stanowi niezbędny budulec kości, wpływa na pobudliwość tkanki nerwowej a zatem na nastrój, pamięć i koncentrację. Odpowiada też za kurczliwość wszystkich mięśni w tym serca, dlatego jego właściwa zawartość w organizmie warunkuje prawidłową pracę układu sercowo naczyniowego. Odpowiada za prawidłową krzepliwość i ciśnienie tętnicze krwi. Ze względu na wszystkie wymienione funkcje odpowiednia ilość magnezu warunkuje prawidłowe funkcjonowanie organizmu ludzkiego. Zarówno jego niedobór jak i nadmiar może mieć wpływ na pogorszenie samopoczucia i rozwój różnych schorzeń.

W zależności od wieku i płci różni się dzienne zapotrzebowanie na ten pierwiastek:

• niemowlęta do 6 miesiąca życia- 30mg dziennie,
• dzieci do 10 roku życia - 50 do 150 mg dziennie,
• dziewczęta do 18 roku życia- ok. 300mg dziennie,
• chłopcy do 18 roku życia- 290do 400mg dziennie,
• osoby dorosłe- 210 do 320mg dziennie.

Spadek stężenia magnezu w organizmie, w wyniku jego niedoboru w diecie, objawia się wieloma dolegliwościami. Najczęstszy problem dotyczy osób stosujących diety odchudzające, bogate w tłuszcze i cukry, występujące w produktach wysoce przetworzonych.
Warto podkreślić, że nie zawsze niedobór związany jest z niską podażą pierwiastka w diecie. Może być on również wynikiem złego przyswajania, np. podczas biegunek, przewlekłego stosowania środków przeczyszczających, stanów zapalnych jelit lub wymiotów. Na jego niedobór może mieć też wpływ nadmierne wydalanie związane z chorobami nerek lub przewlekłym stosowaniem leków moczopędnych (diuretyków) i glikozydów. Zmniejszone stężenie magnezu może też być efektem nadprodukcji hormonów tarczycy, nadczynnością przytarczyc, u chorych z marskością wątroby , zapaleniem trzustki oraz cierpiących z powodu rozległych oparzeń.
Pierwszymi zauważalnymi objawami hipomagnezemii są: spadek nastroju, apatia, zmęczenie, rozdrażnienie, bóle i zawroty głowy, drżenie i skurcze mięśni (drganie powiek, bolesne skurcze łydek), kołatania serca, uczucie odrętwienia i mrowienia kończyn, trudności z koncentracją, problemy z kondycją włosów i paznokci, mdłości, zaburzenia snu i wiele innych. Przewlekły niedobór może prowadzić również do rozwoju nadciśnienia, arytmii, hipercholesterolemii.

*Uzupełnianie niedoborów:

Najważniejszym źródłem prawidłowego funkcjonowania organizmu jest racjonalna dieta, dlatego w pierwszej kolejności powinno się zadbać o odpowiednią podaż magnezu wraz z pożywieniem.
Spośród produktów najbardziej bogatych w magnez w diecie nie powinno zabraknąć nasion roślin strączkowych, kasz, orzechów, otrębów pszennych, czekolady i owoców morza. Trochę mniej magnezu zawierają sery, mięso ryb, szpinak, groszek, banany, mleko. Ograniczyć natomiast należy tłuste pokarmy, bogate w szczawiany, fosfor, wapń, siarczany oraz metale ciężkie ponieważ zmniejszają one przyswajalność magnezu. Natomiast dieta bogata w białko i laktozę powoduje wzrost wchłaniania.
W przypadku problemów z poziomem magnezu w organizmie można zaproponować również suplementację preparatami dostępnymi w aptekach. Rozwiązania takie dobre jest dla osób, które nie stosują prawidłowej diety, piją dużo kawy, palą papierosy, nadużywają alkoholu oraz prowadzą stresujący tryb życia. 

*Preparaty magnezu:

W aptece możemy znaleźć bardzo dużo preparatów dostępnych z myślą o osobach cierpiących na niedobory magnezu. Charakteryzują się one różną zawartością pierwiastka, różnymi związkami chemicznymi w jakich on występuje i obecnością składników dodatkowych.
Magnez wchłaniany jest w jelicie i najlepiej przyswaja się pod postacią związków obojętnych. Dlatego warto zwrócić uwagę , aby wybrany preparat zawierał jego organiczne połączenie: cytrynian (Magnefar B6), mleczan lub asparaginian.  Nieorganiczne połączenia magnezu to zwykłe sole mocnych kwasów i zasad dlatego są trudniej przyswajane. Na drugim miejscu pod kątem przyswajalności występują chelaty magnezu. 
Bardzo często magnez występuje również w połączeniu z wit. B6, która w tym przypadku odpowiedzialna jest głównie za jego prawidłowe wchłanianie . Ponieważ magnez przyswajany jest w jelicie, tabletki powlekane i kapsułki, które przechodzą przez kwaśne środowisko żołądka są lepszym źródłem suplementacji.
Wybierając preparat należy zwrócić uwagę na zawartość samego magnezu a nie masę całego związku, a po drugie trzeba pamiętać z jakim związkiem chemicznym mamy do czynienia (wchłonięciu ulegnie inna część tej dawki).

Interakcje lekowe

Niewątpliwie każdy z nas zdaje sobie sprawę, że stosowanie leków może wiązać się z wystąpieniem działań niepożądanych. Taką informację można znaleźć na ulotce pod punktem "działania niepożądane", w którym to wymienione są kolejno z uwzględnieniem częstotliwości występowania, dolegliwości mogące pojawić się na skutek zażywania danego leku.

Pomiędzy farmaceutykami a produktami spożywczymi mogą zachodzić interakcje, jak również między innymi lekami, dlatego nie można zażywać ich równocześnie. Jakich zestawień należy unikać..? Opiszę je poniżej...

http://pl.wikipedia.org/wiki/Interakcja_farmakologiczna   

http://www.lekbezpieczny.pl/  link do strony na której możemy sprawdzić bezpieczność naszych leków :)

Brak efektów terapii przez nas stosowanej, może być spowodowany błędami w przyjmowaniu leków. Trzeba bowiem przestrzegać pewnych reguł, aby leki pomogły, w przeciwnym razie mogą nam zaszkodzić.

Istotny jest zarówno sposób ich przyjmowania, jak i to co jemy w tym czasie i czym popijamy tabletkę, a nawet pora dnia. Niewłaściwe zestawienie leków z pożywieniem może wywołać niepożądane skutki uboczne np. zwolnić pracę serca lub pogłębić depresję. Dlatego każdego zapraszam do przeczytania tego posta.

Pierwszy opisany śmiertelny przypadek interakcji leku z pozywieniem:

„3 września 1963 roku 40-letni mężczyzna, leczony z powodu poważnej depresji, zaczął przyjmować Parnate (tranyicypromine). Miesiąc później, podczas rodzinnej kolacji, odczuł lekki ból głowy. Jadł wtedy potrawkę wołową, ser i krakersy. Z serów typu cheddar zjadł walijski Caerphiliy i Danish blue. W nocy poczuł się znacznie gorzej. Był oszołomiony, dostał mdłości, a ból głowy stał się nie do zniesienia. Rano poczuł się na tyle dobrze, że zjadł na śniadanie 3 grube plastry sera. Niewiele później zaczął zachowywać się niespokojnie i chaotycznie. Rozpoczęło się krwawienie z nosa. Pacjent był pobudzony, agresywny, tracił orientację. Przewieziony do szpitala, nadal zachowywał się chaotycznie, temperatura ciała przekroczyła 40°C, ciśnienie było podwyższone, a puls przyspieszony. Zmarł wieczorem, o 19³³. Sekcja zwłok wykazała obrzęk mózgu ze znacznym przekrwieniem biernym. Lekarze wywnioskowali, że przyczyną śmierci była interakcja pomiędzy lekami, które zażywał, a zjedzonym serem.”

 Cuthill, J.M., w „Death Associated with Tranylcypromine and Cheese.” Lancet 1964; i: 1076-1077

A teraz konkrety

*NABIAŁ: 

Nabiał zawiera dużo wapnia, który wchodzi w reakcję z lekiem tworząc nierozpuszczalne w wodzie sole wapnia, co powoduje gorsze wchłanianie antybiotyku przez organizm. Nie oznacza to, że w czasie kuracji musimy zupełnie zrezygnować z produktów mlecznych. Wystarczy, że większą porcję wapnia spożyjemy dwie godziny przed lub po przyjęciu antybiotyku. Pamiętajmy też, że oprócz nabiału dużo wapnia zawierają np soja, migdały oraz brokuły.

*OWOCE CYTRUSOWE: 

Kwas cytrynowy zawarty w cytrusach utrudnia wchłanianie antybiotyków z przewodu pokarmowego, co negatywnie wpływa na ich skuteczność. Sokiem pomarańczowym i grejpfrutowym nie wolno popijać też leków przeciwuczuleniowych lub obniżających cholesterol.
Cytrusy zawierają flawonoidy, które mogą spowodować nawet pięciokrotny wzrost stężenia tych leków we krwi. Grozi to gwałtownym spadkiem ciśnienia oraz zaburzeniami rytmu serca. Owoce te nie są wskazane również wtedy, gdy przyjmujemy leki obniżające ciśnienie krwi. Za ich sprawą lek może zadziałać znacznie silniej i spowodować nie tylko bóle głowy oraz przyspieszenie pracy serca, ale też ekstremalny spadek ciśnienia krwi.
Aby uniknąć interakcji z sokiem grejpfrutowym i innymi cytrusami, nie należy pić soku co najmniej 4 godz. przed przyjęciem leku i 4 godz. po jego przyjęciu. Zalecenia te dotyczą także spożycia grejpfrutów. 

*LEKI PRZECIWDEPRESYJNE:
Niektóre leki stosowane w leczeniu depresji niedobrze znoszą łączenie z serami pleśniowymi np. camembert, brie, roquefort. Zawierają one tyraminę- aminokwas, który odpowiada za ciśnienie krwi. W połączeniu z lekami może ona powodować wzrost ciśnienia, bóle głowy i kołatanie serca. W czasie zażywania leków na depresję trzeba też ograniczyć jedzenie salami, jajek, wędzonych ryb, miodu i bananów. Występuje w nich bowiem ten sam składnik, co w preparatach poprawiających nastrój, dlatego łatwo o przedawkowanie.

*CZEKOLADA: 

Czekolada podnosi ciśnienie co w połączeniu z lekami antydepresyjnymi, przeciwgruźliczymi oraz przeciwnowotworowymi może wywołać wzrost ciśnienia tętniczego, kołatanie serca i ból głowy. Podobne objawy mogą wystąpić, jeśli leki te połączymy z dużą ilością bananów, ryb oraz sosu sojowego.
 
*KOFEINA: 

Kofeina zawarta w kawie, herbacie i coli zwiększa stężenie środków przeciwbólowych np. kwasu acetylosalicylowego, paracetamolu czy pabialginy (dlatego stosowane są takie połączenia w lekach np. apap extra, excedrin migra stop itp.) a także preparatów stosowanych w astmie oskrzelowej. Połączenie tych napojów z lekami może wywołać ból głowy. Herbata, zawierająca taninę, dodatkowo zmniejsza wchłanianie preparatów żelaza czyli leków na anemię
Garbniki zawarte w kawie i herbacie, zmniejszają działanie alkaloidów i osłabiają działanie niektórych neuroleptyków. Związki zawarte w kawie, zwiększając wydzielanie kwasu solnego, zmniejszają pH w żołądku. Działanie to jest niekorzystne, szczególnie dla osób cierpiących na nadkwasotę lub chorobę wrzodową, ponieważ powoduje zaostrzenie choroby. 
Kawa może także zmieniać działanie wielu leków. Niektóre z nich (np. Flurochinolony-chemioterapeutyki) w wyniku interakcji znacznie podnoszą stężenie kofeiny we krwi, co objawia się nerwowością i bezsennością. 
Zarówno kawa jak i herbata potęgują działanie antybiotyków (cyprofloxacyny i penetrexu) i nasilają ich działania niepożądane.

*BŁONNIK: 

Gdy zażyjemy leki przeciwgorączkowe lub uśmierzające ból, unikajmy chleba razowego, płatków zbożowych, otrąb, chleba pełnoziarnistego i kaszy, gdyż są bogate w błonnik.
Wprawdzie włókno pokarmowe przyspiesza trawienie i przemianę materii, ale jednocześnie zmniejsza wchłanianie leków. Bogata w błonnik dieta może spowodować, że organizm nie zdąży wchłonąć wszystkich leczniczych substancji, szczególnie paracetamolu, kwasu acetylosalicylowego i innych środków przeciwbólowych oraz przeciwgorączkowych. Ponadto, łącząc produkty bogate w błonnik z lekami nasercowymi, powodujemy zaostrzenie niewydolności krążenia. Błonnik utrudnia też przyswajanie leków przeciwdepresyjnych.

*ALKOHOL: 

Połączenie alkoholu z lekami antydepresyjnymi i przeciwalergicznymi może się przyczynić do senności i osłabienia koncentracji. W przypadku antydepresantów, pod wpływem alkoholu dochodzi nawet do zaostrzenia objawów choroby. Osłabia on też działanie antybiotyków i niekiedy wywołuje reakcje alergiczne. Picie alkoholu przy jednoczesnym zażywaniu leków nasercowych może spowodować obniżenie ciśnienia krwi, zawroty głowy oraz omdlenia. Gdy spożywamy go w trakcie kuracji przeciwwrzodowej, szybciej wzrasta jego stężenie we krwi.

Kategorycznie zabronione jest spożywanie alkoholu z lekami przeciwpadaczkowymi. Alkohol znosi bowiem ich działanie a tym samym może wywołać drgawki.

*ZIELONE WARZYWA (witamina K):
Jeśli stosujemy leki przeciwzakrzepowe unikajmy zielonych warzyw, takich jak sałata, groszek, kapusta, brukselka i szpinak. Zawierają one dużo witaminy K, która zwiększa krzepliwość jednocześnie osłabiając skuteczność kuracji. Rośnie wtedy ryzyko ataku serca.

*TŁUSTE POTRAWY:
Tłuste jedzenie nasila działanie leków nasercowych (atenolol, metoprolol, propranolol, oksprenolol, sotalol), przeciwgrzybiczych (gryzeofulwina), przeciwdepresyjnych(amitryptylina, imipramina). W obecności tłuszczu leki te bardzo szybko się wchłaniają a przez to działają silniej niż powinny.

*ZIOŁA: 

Pomimo tego, że zioła są pomocne w leczeniu różnych schorzeń, niewłaściwe ich połączenie z farmaceutykami może osłabić działanie leku. Dziurawiec obniża skuteczność niektórych leków nasercowych, przeciwzakrzepowych, przeciwastmatycznych i antydepresyjnych oraz antykoncepcji hormonalnej.
Lukrecja powoduje zaburzenia przemiany składników mineralnych, a przyspieszając proces usuwania potasu może uszkodzić serce.
Miłorząb japoński oraz czosnek rozrzedzają krew, dlatego łączenie ich z lekami przeciwzakrzepowymi zwiększa ryzyko krwotoku.

*TYRAMINA:
Tyramina jest naturalnie występującym składnikiem, powstającym z rozkładu białek w długo przechowywanej żywności. Leki z grupy inhibitorów MAO powodują zahamowanie działania tego enzymu, przez co może dochodzić do kumulacji tyraminy we krwi i występowania niepożądanych skutków zdrowotnych. W poniższej tabelce bardzo ładnie zobrazowano przykłady leków oraz ich interakcję.

Najważniejsze zasady zażywania leków

*Przed jedzeniem czy po jedzeniu..?

-Na czczo zażywamy leki, które trudno się wchłaniają np. Ampicylinę czy Biseptol, bądź obniżają ilość kwasu żołądkowego np. Omeprazol, Pantoprazol, stosowane w terapii przeciwwrzodowej.

-Przed jedzeniem nie należy przyjmować leków przeciwbólowych np. kwasu acetylosalicylowego, ibuprofenu, ponieważ mogą podrażniać śluzówkę żołądka i przyczynić się do powstania wrzodów.

-W czasie posiłku zażywamy leki, które dobrze wchłaniają się w obecności pokarmu, np. witaminę C, żelazo, koenzym Q10.

*Rano czy wieczorem..?

Pora zażywania leków ma bardzo duży wpływ na ich skuteczność. 

-Rano najlepiej przyjmować leki przeciwastmatyczne i środki przeciw nadciśnieniu tętniczemu, dzięki czemu zabezpieczają nas przez cały dzień.

-Wieczorem zaleca się przyjmowanie kwasu acetylosalicylowego (wtedy działa najsilniej), leków obniżających cholesterol które w swoim składzie zawierają statyny (np. Simvastatin, Atrox, Atorvasterol itp), gdyż wtedy osiągają największą skuteczność. Również wieczorem najlepiej przyjmować środki przeciwhistaminowe, stosowane w alergii. Gdy zażywamy je wieczorem, zostaną najlepiej wchłonięte.

*Czym popijać..?

Każdą tabletkę należy popić, dzięki czemu nie przyklei się do ścianki przewodu pokarmowego a poza tym szybko się rozpuści i przeniknie do krwi. Pigułki najlepiej popijać dużą ilością wody niegazowanej z małą zawartością soli mineralnych, ponieważ powodują one gorsze wchłanianie leków. 

Letnia kawa lub herbata przyspieszają działanie leków przeciwbólowych i rozkurczowych. Sok pomarańczowy wspomaga działanie preparatów na przeziębienie. 

Słodkim mlekiem można popijać tabletki uspokajające. Cola i inne napoje gazowane ułatwiają natomiast przyjęcie leku w czasie silnych torsji.

Syropów nie popijamy wcale..!

*Połknąć, rozpuścić czy pogryźć..?

Leki należy zażywać zgodnie z zaleceniami na ulotce. Nie ma sensu połykać tabletki przeznaczonej do ssania, gdyż zawarte w niej składniki muszą się wchłonąć w ustach lub początkowej części układu pokarmowego. Kapsułek i tabletek w żelatynowych osłonkach nie wolno rozgryzać, ponieważ wierzchnia warstwa chroni składniki leku przed działaniem soku żołądkowego. Syropów natomiast nie powinno się rozcieńczać.

Witamina K

We krwi zdrowego człowieka znajduje się wiele różnych czynników krzepnięcia, które biorą udział w tworzeniu się skrzepów i hamują krwawienia. Witaminie K zawdzięczamy nie tylko właściwą krzepliwość krwi. Zmniejsza ona także nadmierne krwawienia miesiączkowe, hamuje rozwój nowotworów i uwapnia kości, co chroni przed osteoporozą.


Witamina K jest niezbędna do utrzymania prawidłowych procesów krzepnięcia. Odpowiada za procesy syntezy osoczowych czynników krzepnięcia II, VII, IX i X w wątrobie. Dlatego niedobór witaminy K skutkuje zmniejszeniem stężenia protrombiny w osoczu, wydłużeniem czasu krzepnięcia i zwiększeniem ryzyka krwawienia.
Człowiek pokrywa swoje potrzeby w zakresie witaminy K z dwóch źródeł, tj. żywności i syntezy bakteryjnej w jelitach. Prawie połowa dziennego zapotrzebowania jest pokrywana przez warzywa, reszta pochodzi ze źródła bakteryjnego.

Pierwsza jej postać, zwana witaminą K1, występuje m.in. w warzywach o zielonych liściach (np. brokuły, sałata, kapusta, szpinak), w truskawkach, oleju sojowym i niektórych produktach pochodzenia zwierzęcego (np. jaja, wątroba wołowa).Produktem spożywczym zawierającym najwięcej tej witaminy jest japońskie natto, tradycyjna potrawa sporządzana ze sfermentowanych ziaren soi.
Następną postać witaminy – witaminę K2 – wytwarzają bakterie w jelitach. Z kolei wyprodukowana sztucznie witamina K, nazywana K3, służy do uzupełniania niedoborów i może występować pod postacią rozpuszczalną w tłuszczach lub w wodzie.

Niedobór witaminy K

Organizm ludzki przechowuje niewielkie ilości witaminy K, które wystarczają zaledwie na kilka dni. Dlatego objawy niedoboru witaminowego mogą pojawić się dość szybko w przypadku jej braku w diecie lub w zaburzeniach produkcji jelitowej np. po terapii antybiotykami. U kobiet poziom estrogenu we krwi może wpływać na poziom witaminy K niezależnie od jego obecności w diecie. Niedobór witaminy K pojawia się również w przypadku zaburzeń trawienia i wchłaniania oraz prowadzenia żywienia pozajelitowego. Często występuje u osób chorych na mukowiscydozę. Może pojawiać się w chorobach wątroby przebiegających z zaburzeniami wydzielania żółci.
Niedobór witaminy K u dorosłych zdarza się w przypadku ciężkich chorób jelit, wątroby i przy długotrwałym leczeniu antybiotykami. Leki obniżające poziom cholesterolu we krwi hamują wchłanianie witaminy K.
U osób starszych, chorych na serce lub po udarze mózgu, przyjmujących leki przeciwzakrzepowe jej działanie jest blokowane co może stać się przyczyną osteoporozy. Długie stosowanie tych leków zwiększa złamania kości.


Witamina K u niemowląt

Zbyt mała podaż witaminy K występuje u niemowląt do ukończenia 1 roku życia dlatego, że jej ilość w pokarmie naturalnym jest niewystarczająca. Ponadto noworodki posiadają małe zapasy tej witaminy, ponieważ witamina K tylko w niewielkim stopniu przenika przez łożysko, po porodzie natomiast mleko matki zawiera jej zbyt mało. U niemowląt karmionych mlekiem modyfikowanym produkcja witaminy K przez bakterie jelitowe rozpoczyna się dopiero po ukończeniu 2 tygodnia życia. Natomiast niemowlęta karmione naturalnie posiadają inną florę bakteryjną (tzw. bifidobakterie), która praktycznie nie produkuje witaminy K. Z tego względu niezbędne jest uzupełnianie tej witamina do momentu odpowiedniego urozmaicenia diety. Podawanie witaminy K u niemowląt zapobiega występowaniu krwawień z różnych narządów, które określane są jako choroba krwotoczna noworodków.

Witamina K - znaczenie dla zdrowia

Z ostatnich badań wynika, że witamina K pełni istotną rolę w absorpcji wapnia przez kości. Bierze udział w przemianach białka osteokalcyny, które odpowiada za mineralną dojrzałość kości. Subkliniczny niedobór witaminy K, który nie daje zaburzeń krzepnięcia jest czynnikiem rozwoju osteoporozy. Z wiekiem dochodzi to utraty gęstości kości i osłabienia kośćca. U starszych kobiet przyjmujących pokarmy ubogie w witaminę K znacznie częściej dochodzi do złamania szyjki kości udowej oraz kompresyjnego złamania kręgów. Ponadto osteokalcyna wpływa na zmniejszenie insulinooporności poprzez ekspresję genów insuliny. Prawidłowe stężenia witaminy K zmniejsza ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 oraz może wpływać na złagodzenie jej przebiegu. Ponadto witamina K2 poprawia jakość tkanki kostnej u pacjentów z cukrzycą, co jest szczególnie istotne dla diabetyków predystynowanych do złamań.
Przyczyną niedoboru witaminy K jest przyjmowanie preparatów antybiotykowych, które niszczą bakterie produkujące witaminę K. Niedobór witamin K spowodowany bywa też przez diety odchudzające i zbyt rzadko jadane warzywa zielonolistne.

Zalecane dzienne spożycie witaminy K:

Zalecane dzienne spożycie (RDA) witaminy K wynosi 75 µg. Leczniczo podaje się zwykle 10 mg dziennie. U noworodków dawkowanie profilaktyczne jest inne. Początkowo podaje się dużą jednorazową dawkę 0,5-1 mg, a następnie kontynuuje 25µg dziennie. Dawki te mogą być modyfikowane w zależności od zapotrzebowania organizmu.

Leczniczo witaminę K podaje się w zaburzeniach krzepnięcia. W czasie przyjmowania większych jej dawek należy kontrolować parametry krzepnięcia, a dawka ustalana jest na podstawie czasu protrombinowego, tj. czasu potrzebnego na powstanie skrzepu. Należy unikać jej stosowania u pacjentów pozostających na leczeniu przeciwzakrzepowym.

UWAGA!!!
Wysokie dawki witaminy K mogą wydłużyć czas krzepnięcia i zwiększyć ryzyko krwawienia. Jeśli ktoś się leczy preparatami przeciwkrzepliwymi powinien ograniczyć przyjmowanie produktów spożywczych bogatych w witaminę K, gdyż może ona obniżać skuteczność leków przeciwkrzepliwych. U noworodków podanie zbyt dużej ilości witaminy może wywołać hiperbilirubinemię.

Podczas pisania tego posta korzystałam ze stron:
http://bazalekow.mp.pl/leki/doctor_subst.html?id=313
http://pl.wikipedia.org/wiki/Witamina_K
http://www.witaminy.org.pl/witamina-k/


Preparaty z vit. K dostępne bez recepty:

Są to głównie preparaty w kroplach doustnych, bądź w kapsułkach wyciskanych do ust dla dzieci np.

 

Witamina K występuje również w preparatach łączonych np. z vit D3

SEN-jego uzdrawiająca siła

Coraz szybszy pęd do życia społeczeństwa spowodował modę na bycie w ciągłej gotowości do pracy. Trend ten jest coraz modniejszy w naszym kraju, lecz bardzo niekorzystnie oddziałuje on na nasz stan zdrowia (wydłuża czas czuwania).

Po co nam sen?

http://pl.wikipedia.org/wiki/Sen

Sen jest konieczny do życia i prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka. Wspiera on naprawę tkanek, wzrost, wzmocnienie pamięci i procesu uczenia się. Wpływa również na utrzymanie prawidłowych funkcji psychologicznych i fizjologicznych. Każdy z nas potrzebuje ok. 7-8 godz snu do prawidłowego funkcjonowania. Brak snu przez dłuższy czas powoduje szereg negatywnych efektów psychicznych i fizjologicznych (zaburzenia nastroju, utrudnione skupienie uwagi, spowolnienie reakcji, spadek motywacji, spadek zdolności twórczego myślenia i umiejętności podejmowania złożonych decyzji, upośledzenie aktywności układu immunologicznego).

Nasza waga a sen...

http://wiadomosci.onet.pl/prasa/wiecej-snu-nizsza-waga/1ev4s

Niektóre z badań epidemiologicznych i laboratoryjnych pokazują, że niedobór snu wpływa na występowanie otyłości i cukrzycy. Zbyt mała ilość snu prowadzi do zmian metabolizmu glukozy, zwiększenia łaknienia i obniża wydatek energetyczny. Bezsenność powoduje podwyższenie stężenia kortyzolu (hormonu stresu) we krwi oraz gorszą tolerancję glukozy (sprawność z jaką organizm radzi sobie z dostarczeniem glukozy do tkanek i mózgu). Wysokie stężenie glukozy na czczo może wskazywać na zaburzenia metabolizmu glukozy, a jak wiadomo nieprawidłowa tolerancja glukozy na czczo jest czynnikiem wystąpienia cukrzycy typu II. Pozbawienie nas odpowiedniej ilości snu prowadzi do zmiany wydzielania hormonów wpływających na odczuwanie głodu. (co ciekawe, zmiany w wydzielaniu hormonów stwierdzono już przy długości snu poniżej 8 godz.)

Niemożność zmrużenia oka przez dłuższy czas może być niebezpieczna dla naszego życia, poniżej przedstawię jak dłuższa bezsenność wpływa na nasz organizm.
http://www.abc-survival.pl/index.php/zdrowie-survival/brak-snu?start=1 
http://www.paranormalne.pl/topic/31859-eksperyment-medyczny-bezsennosc/ 

*24 H bez snu:
-zmniejsza się zdolność koncentracji (ok 40%)
-układ immunologiczny produkuje coraz mniej białych krwinek co może powodować zwiększoną zachorowalność
-maleje nasze libido (zaburzony zostaje rytm produkcji hormonów płciowych)
-człowiek ma wrażenie jakby był osłabiony (spada produkcja glukozy o ok. 9%)
*36 H bez snu:
-zaczyna pojawiać się światłowstręt (światło dzienne zaczyna nam przeszkadzać)
-jesteśmy znacznie wolniejsi niż po przespanej nocy (nawet czterokrotnie)
-mogą pojawiać się nudności
-na skutek mocniejszego ukrwienia ośrodków przetwarzania emocji stajemy się optymistami i wzrasta nasza skłonność do podejmowania ryzyka
*48 H bez snu:
-świat który postrzegamy wydaje się być rozmazany, a myśli poplątane i chaotyczne (efekt bardzo zbliżony do upojenia alkoholowego)
-pojawiają się dreszcze na skutek upośledzonego przetwarzania informacji
-powstaje zakwaszenie organizmu (organizm nie radzi sobie z szybkim rozkładaniem kwasów)
-cukier nie zostaje przetwarzany w energię tylko w tłuszcz
*72 H bez snu:
-występują tzw. tiki nerwowe oraz niekontrolowane drżenie kończyn i poszczególnych mięśni
-pojawia się mikrosen, zasypiamy max. na 6 sekund po czym budzimy się i wracamy do wcześniej wykonywanej pracy bez świadomości tego co się stało
-występują zaburzenia świadomości z którymi bardzo trudno walczyć (wydaje nam się że jest się kimś innym)
-cienie ożywają, zaczynamy słyszeć głosy, widzieć twarze i osoby, nękają nas halucynacje

Jak widać brak dobrej jakości snu wpływa m.in. na czynniki decydujące o bilansie energetycznym naszego organizmu. Nie należy więc lekceważyć niezbędnego dla prawidłowego funkcjonowania organizmu snu, gdyż nie wynaleziono jeszcze środka który mógłby zastąpić sen.
Jednak jeśli mamy problemy ze spokojnym snem możemy sięgnąć po naturalne preparaty dostępne bez recepty, poprawiające jakość snu oraz wydłużające jego czas.

Przykłady preparatów stosowanych w bezsenności:

*Lunapret 

*Extra Spasmina

*Forsen Olimp Labs

*Sedatif PC

*Valused

GDY WŁOS Z GŁOWY LECI...

Włosy są bardzo wrażliwe na rozgrywające się w organizmie procesy patologiczne, a ich osłabienie może być skutkiem wielu chorób, takich jak anemia, zaburzenia odżywiania (bulimia, anoreksja), nadczynność i niedoczynność tarczycy, cukrzyca, choroby zakaźne przebiegające z wysoką gorączką, toczeń rumieniowaty, grzybica i łuszczyca skóry głowy, nowotwory. Wpływ na włosy mogą mieć także niektóre leki, palenie papierosów oraz nieprawidłowa dieta: przebyte kuracje odchudzające, niedobory białka, cynku oraz witamin z grupy B. Ważną rolę odgrywa tu także długotrwały stres i przemęczenie.

Fizjologicznie duży wpływ na wygląd naszych włosów mają hormony płciowe. Estrogeny u kobiet stymulują i przedłużają wzrost włosa, a ich znaczny spadek może generować łysienie (szczególnie w okresie menopauzy i po ciąży). Androgeny u obu płci zmniejszą ilość włosów na głowie, powodując miniaturyzację mieszków włosowych.

W aptece dysponujemy szeroką gamą preparatów stosowanych doustnie jak i miejscowo, które nie tylko hamują nadmierne wypadanie, ale także stymulują odrost włosów.

Szampony, odżywki, żele, płyny są polecane dla osób, które nie chcą lub nie mogą zażywać suplementów doustnych. Większość z nich jest bezpieczna dla kobiet karmiących, osób starszych leczących różne schorzenia. Są również polecane dla ludzi młodych stosujących inne suplementy by nie nadużywać i nie powielać dostarczanych do organizmu witamin. W składzie tych preparatów możemy znaleźć pochodna vit. PP, 1-metylonikotynamid, który pobudza mikrokrążenie skóry głowy (hamuje wypadanie i stymuluje odrost włosa). Działa również przeciwzapalnie, łagodząc podrażnienia i regulując pracę gruczołów łojowych. Trochę inne działanie wykazuje aminexil (np. Vichy Dercos Aminexil), który zmniejsza włóknienie otoczki kolagenowej znajdującej się wokół korzenia włosa, co wzmaga jego przytwierdzenie. Szampony przeznaczone są do codziennej pielęgnacji, natomiast bardziej skoncentrowane preparaty w ampułkach zaleca się stosować przez 2-3 miesiące, dwa razy do roku.
Minoksydyl (np. Loxon) rekomendowany jest głównie w łysieniu typu androgenowego, rozszerza naczynia krwionośne, wpływa stymulująco na naczyniowo-śródbłonkowy czynnik wzrostu oraz na produkcję niektórych prostaglandyn. Zwiększa też odżywienie cebulek włosa i przedłuża fazę jego wzrostu. Najlepsze efekty uzyskuje się u młodych mężczyzn z przerzedzeniem włosów na szczycie głowy. U kobiet zaleca się stosowanie preparatu o mniejszym stężeniu, by zminimalizować działania niepożądane, przede wszystkim nadmierne owłosienie na twarzy. Płyn aplikuje się 2 razy dziennie po 1 ml wmasowując go w skórę głowy. Pierwsze efekty widoczne są po 2 miesiącach, natomiast optymalne rezultaty po roku kuracji.(przeciwwskazania to pacjenci kardiologiczni, kobiety w ciąży i karmiące oraz nie stosujemy na uszkodzoną skórę). 

Najkorzystniejsze efekty uzyskuje się, łącząc preparaty zewnętrzne z doustnymi. zwłaszcza gdy nadmierne wypadanie ma związek z nieprawidłowym odżywianiem i niedoborem składników odżywczych w diecie (diety odchudzające, przebyta infekcja, długotrwały stres i przemęczenie). do głównych składników suplementów wzmacniających włosy należą:
*aminokwasy (metionina i cysteina)
*składniki mineralne (krzem, wapń, fosfor, żelazo, cynk)
*witaminy (niacyna, biotyna, kwas pantotenowy)
*zioła (głównie skrzyp i pokrzywa)

Dla najlepszego efektu preparaty zawierające powyższe składniki powinny być stosowane co najmniej 3 miesiące, a w razie braku skuteczności warto skonsultować się z lekarzem i przeprowadzić badania w celu wykluczenia innych przyczyn nadmiernego wypadania włosów.

Preparaty przeciw wypadaniu włosów:

*DERMENA

*NOVOXIDYL

*REVITAX

*CECE SALON, SZAMPON

*BIOXSINE

*DUCRAY NEOPTIDE

*BIOTEBAL

*HA-PANTOTEN OPTIMUM

*MERZ SPEZIAL

*VITAPIL Z BIOTYNĄ

Piśmiennictwo: Diagnostyka hormonalna łysienia kobiet. M.Sobstyl, J.Tkaczuk-Włach, G.jakiel; Fizjologia i patologia wzrostu i utraty włosów na głowie człowieka, L.Brzezińska-Wcisło, A.Lis, G.Kamińska, D.Wcisło-Dziadecka; Łysienie związane z chorobami ustroju, L.Brzezińska-Wcisło.

Kamica układu moczowego-objawy, postępowanie i profilaktyka

Do napisania tego postu zdecydowałam się po tym jak zauważyłam, że coraz więcej pacjentów przychodzi w porze jesienno- zimowej z dolegliwościami zapalenia pęcherza moczowego, atakiem kolki nerkowej bądź już stwierdzoną kamicą nerkową.

Zapraszam zainteresowanych do zapoznania się z tym postem i zadawaniem pytań:)

Kamień nerkowy pozostaje zwykle bezobjawowy, aż do momentu przemieszczenia go do miedniczki nerkowej lub moczowodu. Powoduje to niestety zablokowanie przepływu moczu z nerki, oraz powoduje wiele niepożądanych objawów.

Najczęstsze objawy kolki nerkowej to bardzo silny napadowy ból okolicy lędźwiowej zlokalizowany jednostronnie, promieniujący do krocza, cewki moczowej bądź pęcherza moczowego w zależności od miejsca zablokowania moczowodu. Napadom kolki nerkowej bardzo często towarzyszy również  krwiomocz.

Podczas napadu kolki mogą wystąpić także: wymioty, nudności, objawy niedrożności jelit (zaparcia), niepokój.

Atakowi kamicy może towarzyszyć niewielka gorączka.

W przypadku wysokiej gorączki, silnych nawrotowych bólów, ropomoczem, zaawansowaną cukrzycą lub osób z jedną nerką, może okazać się konieczna pilna hospitalizacja i doraźna interwencja urologa.

Postępowanie w przypadku ataku kolki nerkowej

W przypadku osób z nawrotowymi niewielkimi dolegliwościami bólowymi bez gorączki, mogę zaproponować następujące wsparcie farmakologiczne takie jak: niesterydowe leki przeciwzapalne, leki rozkurczowe, moczopędne.

Podstawą diagnostyki są USG nerek, RTG przeglądowe jamy brzusznej, badanie ogólne moczu.

Proponowane preparaty:

* Metafen (paracetamol 325mg+ibuprofen 200mg) dolegliwości bólowe w ginekologii, urologii, ortopedii, stomatologii, laryngologii. Zapalenie kości i stawów, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa.

*Panadol Femina (Paracetamolum 500mg+Hioscini butylobromidum 10 mg) stosujemy w zapobieganiu i leczeniu dolegliwości bólowych takich jak bolesne miesiączkowanie, kolka nerkowa, kolka wątrobowa, zespół jelita drażliwego.

*Rowatinex stosujemy pomocniczo w przypadku stwierdzenia małych złogów kamieni nerkowych (tzw. "piasku nerkowego")

*Cystone  zapobiega przesycaniu i zmniejsza ilość substancji tworzących kamienie. Ma bardzo szerokie wskazania takie jak: ostre i przewlekłe choroby nerek, woreczka żółciowego i dróg żółciowych; kamica żółciowa oraz moczowa, infekcje dróg moczowych (również nawracające np w ciąży), zapalenie pęcherza moczowego i miedniczek nerkowych, ataki kolki nerkowej, parcie na pęcherz. Jest to preparat OSOBIŚCIE przeze mnie stosowany i w 100% pomaga w wyżej wymienionych dolegliwościach (głównie kamica nerkowa i nawracające zapalenie pęcherza moczowego).

Warto pamiętać, że w zapobieganiu kamicy bardzo ważna jest profilaktyka. Zaleca się nawadnianie ok 1,5 l do 2l. dziennie, popijane małymi porcjami co wspomaga diurezę i utrudnia formowanie się kamieni. Pomocny również jest magnez a właściwie cytrynian magnezu (np. Magnefar B6), zapobiega on tworzenie się złogów kamieni nerkowych.

Migrenowy ból głowy...co z nim zrobić?

Ból głowy...powtarzający się, najczęściej jednostronny, pulsujący. Trwa zazwyczaj od 4 do 72 godz- znacie to skądś? Czyżby to zwykły ból głowy czy już migrena...? 
Przedstawiam troszkę informacji na ten temat:)

Migrena to najczęstsza choroba układu nerwowego i jedna z najczęstszych postaci samoistnych bólów głowy. Dotyka 10-15% populacji, średnio trzy razy częściej kobiety. Zmiany na niekorzyść pacjentek następują po okresie dojrzewania. Migrena jest przewlekłą chorobą, która daje znać o sobie okresowo u każdego z nieco inną częstotliwością. Średnio stwierdza się 1-3 napady w miesiącu. Choroba objawia się napadowym, pulsującym bólem głowy. Zwykle umiejscawia się jednostronnie, obejmując półkulę głowy, szczególnie za gałką oczną w okolicy czoła i skroni. Koszmarnemu bólowi utrzymującemu się od kilku godzin do kilku dni towarzyszą objawy takie jak: nudności, wymioty, zawroty głowy, foto- i fenofobia (czyli nadwrażliwość na światło i dźwięki), a także nadmierne reakcje na zapachy. Pacjentom przeszkadza czasem najmniejszy hałas, woń zwykłego posiłku lub zapach kawy. U niektórych chorych w czasie napadu migrenowego można stwierdzić także zawroty głowy lub sztywność karku. Między napadami nie występują żadne dolegliwości: chory prowadzi normalne, aktywne życie.

Od wieków utożsamiano bóle migrenowe z zaburzeniami naczyń krwionośnych mózgu. Migrena jest chorobą dziedziczną. Obecnie uważa się, że jej etiologia jest wielogenowa a nie jak dawniej sądzono- że jest dziedziczona w sposób autosomalny dominujący z częściową penetracją genu. Choć trwają badania nad etiologią migrenowych bólów głowy, obecnie uważa się, że w powstawaniu bólu bierze udział zarówno układ naczyniowy, jak i nerwowy, a pomostem łączącym jest nerw trójdzielny.

PRZYCZYNY MOGĄCE WYWOŁYWAĆ NAPADY MIGRENY :

*pozostawanie na czczo lub nieregularne jedzenie

*pokarmy zawierające tyraminę i słodziki (żółte i pleśniowe sery, czekolada, kakao, śledzie, czerwone mięso, wino, kawa, herbata, owoce cytrusowe)

*produkty obfitujące w glutaminian sodu (chińskie dania, zupy i sosy w proszku, kostki rosołowe, niektóre gotowe przyprawy do mięs)

*zmiany rytmu snu i czuwania (zbyt długi lub zbyt krótki sen)

*zmiany hormonalne (miesiączka, okres klimakterium, ciąża)

*pogoda (gwałtowne zmiany ciśnienia, fronty atmosferyczne, silne wiatry, burze)

*czynniki środowiskowe (hałas, ostre zapachy, światło, błyski świetlne)

*stres i nadmiar pracy (zmęczenie, brak odpoczynku, silne reakcje emocjonalne, ważne wydarzenia np. ślub, egzamin)

*nadmierny wysiłek fizyczny (gwałtowne pobudzenie układu krwionośnego, nerwowego, zmęczenie)

*palenie tytoniu (palenie czynne i bierne)

*alkohol (podejrzane jest głównie czerwone wino, porto i sherry)

POSTĘPOWANIE W TRAKCIE BÓLU:

W trakcie ataku bólu pacjent powinien jak najszybciej zażyć leki przeciwbólowe i zadbać o spokój w otoczeniu. Łatwiej przerwać ból we wczesnym stadium, zażywając paracetamol (np. solpadeina, apap extra itp.) niż wtedy gdy dolegliwości osiągną duże natężenie. Idealnie było by położyć się w zaciemnionym pokoju, gdzie panuje cisza i gdzie nie docierają żadne zapachy.

Działania wspomagające leczenie to leki prokinetyczne, jak metoklopramid,

pomagają zwalczać wymioty.

Hydroxyzyna

umożliwia zaśnięcie i łagodzi napięcie wywołane bólem. W leczeniu ciężkich postaci migreny wykorzystuje się także terapię botulinową. Niektórym chorym pomaga krioterapia, a także zabiegi polem magnetycznym.

W zależności od nasilenia bólu i skuteczności leczenia stosuje się wiele preparatów, dobierając je indywidualnie do pacjenta.

*PARACETAMOL jego zaletą jest bezpieczeństwo stosowania i możliwości przyjmowania u pacjentów z chorobą wrzodową oraz astmą oskrzelową. Lek można także podawać dzieciom oraz kobietom w ciąży. Skuteczność paracetamolu zwiększa połączenie z kofeiną ( apap extra, solpadeina). Lek szybko wchłania się z przewodu pokarmowego a jego działanie utrzymuje się z 4-6 godzin. Najlepiej zażyć paracetamol od razu na początku bólu lub w czasie aury. Trzeba pamiętać, że paracetamol jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek oraz osób z chorobą alkoholową.

*KWAS ACETYLOSALICYLOWY bywa także skutecznym środkiem na bóle migrenowe (Aspirin Migrenol, Polopiryna, Excedrin Migra Stop, Etopiryna) Działa antyagregacyjnie, kwasu acetylosalicylowego powinni unikać pacjenci z choroba wrzodową, zaburzeniami krzepniecia, astmą aspirynową, uczuleniem na salicylany i małopłytkowością.

*NIESTEROIDOWE LEKI PRZECIWZAPALNE (NLPZ), np. ibuprofen, naproksen, ketoprofen, flurbiprofen. Ibuprofen oraz inne nlpzy mogą często powodować działania niepożądane ze strony przewodu pokarmowego, dlatego warto zastosować osłonę na żołądek przed zastosowaniem takich preparatów (pantoprazol np. controloc control, nolpaza, anesteloc max; lub omeprazol np. bioprazol bio, polprazol)

Lek jest skuteczny w łagodnych i umiarkowanych bólach migrenowych.

*TRYPTANY skuteczne u 60% pacjentów, u których ani paracetamol, ani NLPZ nie pomagają. Tryptany mogą przerwać atak migreny, ale należy je przyjąć dopiero na początku bólu a nie w czasie aury. Łagodzą nie tylko ból migrenowy, lecz także nudności, wymioty i światłowstręt. Najszybciej bo po 30 min od zażycia, ujawnia się działanie ryzatryptanu i eletryptanu (Sumatryptan, Sumigra, Sumamigren) . Dawkę leku można powtorzyć po 2 godz. Nie powinni ich stosować pacjenci ze źle kontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, chorobą niedokrwienną serca, z zaburzeniami rytmu serca i kobiety w ciąży.

*ERGOTAMINA i jej pochodne są mniej skuteczne niż tryptany, ale niektórzy pacjenci odnoszą korzyści właśnie ze stosowania tej grupy leków. Nie powinni ich stosować pacjenci z chorobą niedokrwienną serca, choroba tętnic obwodowych, źle kontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, z ciężką niewydolnością wątroby lub nerek i kobiety w ciąży.